Γιατί μόνο για νίκη μπορούμε να μιλήσουμε, όταν δύο άνθρωποι που οδηγήθηκαν στη φυλακή (με τρόπο που μόνο σε ταινίες έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε) απελευθερώνονται με απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής, που εξέτασε την υπόθεση αυτεπάγγελτα, και όχι μετά από αίτηση αποφυλάκισης.
Αφού έμειναν προφυλακισμένοι για έξη μήνες οι δύο αγωνιστές κάτοικοι της Ιερισσού, χθες 14/10 αφέθηκαν ελεύθεροι. Χωρίς καμία απαίτηση για χρηματική εγγύηση αλλά μόνο με περιοριστικούς όρους.
Ο Βασίλης και ο Γιώργος από χθες βρίσκονται και πάλι με τις οικογένειες τους. Τα χέρια που τους αγκάλιασαν και τα στόματα που τους φίλησαν όμως ήταν χιλιάδες. Ολόκληρο το χωριό βγήκε στο δρόμο για να τους υποδεχτεί με χειροκροτήματα και δάκρυα χαράς στα μάτια. Ολόκληρο το χωριό βγήκε στο δρόμο για να τους υποδεχτεί σαν ήρωες. Τους δικού του ήρωες.
Ήρωες; Ο Βασίλης και ο Γιώργος είναι δύο καθημερινοί άνθρωποι. Που όπως χιλιάδες άλλοι δεν αντέχουμε να στεκόμαστε ως απλοί παρατηρητές μπροστά στην καταστροφή του τόπου μας από τους χρυσοθήρες. Που δεν δεχόμαστε πια να βλέπουμε να θριαμβεύει η λογική του κέρδους. Του κέρδους που υπαγορεύει την καταλήστευση των πόρων του πλανήτη, που επιτρέπει την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, που αδιαφορεί μπροστά στην μόλυνση του αέρα, του νερού και τους εδάφους. Που δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τις φυλακές και τους κανόνες επιτήρησης για να στερήσει την ελευθερία όσων του αντιστέκονται.
Ο δρόμος και ο αγώνας είναι ακόμη μακρύς και δύσκολος. Άλλοι δύο άνθρωποι είναι προφυλακισμένοι εδώ και τρεις μήνες. Άλλοι 27 + 55 κάτοικοι της Β.Α. Χαλκιδικής και της Θεσσαλονίκης έχουν δεχθεί κλείσεις για να εμφανιστούν ενώπιον των αστυνομικών αρχών ως ύποπτοι - ακόμη και για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.
Είναι σίγουρο πως μπορούμε να νικήσουμε. Είναι σίγουρο πως θα νικήσουμε - όσοι δεν αγωνίζονται και μόνο αυτοί είναι ηττημένοι. Ο αγώνας και η ευθύνη είναι όλων μας.
Μέτωπο Αγώνα Ενάντια στα Μεταλλεία σε Κρούσια - Πάικο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου