Μόλις 1% θα είναι το όφελος των Σαπών από τη δράση τους, ενώ το
Πέραμα Έβρου θα τους βγει «τζάμπα» θα πει “X” o λέκτορας Δάνος
Σεργκενλίδης.
Ταφόπλακα για κτηνοτροφία και γεωργία τα χρυσωρυχεία της Θράκης, καταπέλτης το πόρισμα των υπηρεσιακών παραγόντων που βλέπουν την υπόθεση κατάματα.
Το χειρότερο φόβο κατοίκων, επαγγελματιών διαφόρων κλάδων και
ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας έρχεται να επιβεβαιώσει η χωροταξική και
περιβαλλοντική γνωμοδότηση της Νομαρχιακής Επιτροπής Χωροταξίας και
Περιβάλλοντος(ΝΕΧΩΠ) του νομού Ροδόπης σχετικά με την επένδυση χρυσού
στις Σάπες. Απορρίπτει ξεκάθαρα την επένδυση υποστηρίζοντας με
επιχειρήματα και όχι αερολογίες ότι τινάζει στον αέρα την αγροτιά, την
κτηνοτροφία και τελικά οποιαδήποτε ήπια μορφή ανάπτυξης που μπορεί να
υπάρξει στο μέλλον. Ουσιαστικά επισημαίνει ότι οι χρυσοθήρες θα
υποθηκεύσουν ότι μόνο το μέλλον των σημερινών κατοίκων αλλά και των
επόμενων γενεών από τη δραστηριότητα τους, ενώ δε θα προσφέρουν κανέναν
απολύτως όφελος στην τοπική κοινωνία. «Ο Χρόνος» δημοσιεύει
αποκλειστικά το μεγαλύτερο μέρος της γνωμοδότησης.
Η ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ
Η επιτροπή πρόσφατα(9-4-2012) συνεδρίασε στα γραφεία της Διεύθυνσης
Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής Ροδόπης και συζήτησε το θέμα της
χωροταξικής και περιβαλλοντικής γνωμοδότησης στο πλαίσιο της προμελέτης
περιβαλλοντικών επιπτώσεων του έργου: «Μεταλλευτικό Έργο Χρυσού στην
περιοχή των Σαπών της Περιφερειακής Ενότητας Ροδόπης της εταιρίας
Μεταλλευτική Θράκη Α.Ε.». Σημειωτέον ότι η επιτροπή έλαβε υπόψη της, τα
σχετικά έγγραφα του υπουργείου Περιβάλλοντος και όλα τα στοιχεία της
μελέτης του έργου και επισκέφτηκε το χώρο όπου πρόκειται να υλοποιηθεί η
επένδυση. Μετά από αυτή τη διαδικασία, κατέληξε μεταξύ άλλων στο
συμπέρασμα ότι στην περιοχή επέμβασης και δραστηριότητας του έργου,
υπάρχουν κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, «οι οποίες θα επηρεασθούν από
ενδεχόμενη υποβάθμιση των βοσκοτόπων και τη μεταφορά σκόνης και πιθανά
επιβλαβών ουσιών. Υφίσταται επίσης ικανός αριθμός κυψελών των οποίων τα
μελισσοσμήνη χρησιμοποιούν την περιοχή προς βόσκηση και αποτελούν το
κατά κύριο εισόδημα των μελισσοκόμων της περιοχής. Με την χωροθέτηση του
έργου και την υποβάθμιση θα αναγκαστούν να απομακρυνθούν σε μεγάλες
αποστάσεις, με αποτέλεσμα την οικονομική τους επιβάρυνση ή την
απομάκρυνση από τη δραστηριότητα τους, η οποία αποτελεί την πηγή των
εισοδημάτων τους επί σειρά ετών και φυσικά του μέλλοντος».
ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ ΑΠΟ ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Το χειρότερο είναι ότι η απόσταση εξόρυξης είναι πολύ μικρή από την
κατοικημένη περιοχή του οικισμού των Σαπών (1,06 χλμ) και του οικισμού
των παλιννοστούντων (0-74 χλμ) από τους οποίους θα γίνεται η πρόσβαση
στους χώρους του έργου, όπως και μέσω δασικών και αγροτικών οδών.
Σύμφωνα με το πόρισμα της ΝΕΧΩΠ, «η εκλυόμενη χημικά επιβαρυμένη σκόνη
από τις μεταλλευτικές εργασίες, εξόρυξη, μεταφορικά μέσα, σκαπτικά
μηχανήματα, βαρέα οχήματα μεταφοράς, λειοτρίβηση εξωρυσσόμενου
μεταλλεύματος δεν είναι δυνατόν να περιορισθεί με τα προτεινόμενα από
την προμελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων μέτρα». Μάλιστα όπως
αναφέρεται, «οι άνεμοι κατά τους ξηρούς μήνες θα διασπείρουν τη σκόνη σε
μεγάλη έκταση στη γύρω περιοχή. Εκτιμάται ότι θα επηρεασθεί σημαντικά
το ατμοσφαιρικό περιβάλλον και το έργο θα προκαλέσει αυξημένες
συγκεντρώσεις ρύπων στη πλησίον κατοικημένη περιοχή».
ΔΑΣΙΚΗ ΒΛΑΣΤΗΣΗ
Στη γνωμοδότηση των τριών σελίδων τονίζεται επίσης ότι είναι
αναγκαία η βλάστηση στην περιοχή παρέμβασης να προστατευτεί από
οποιαδήποτε επέμβαση και να διατηρηθεί ως έχει, συνεχής και αδιατάραχτη.
Αυτό γιατί, όπως αναφέρεται η δασική έκταση προέρχεται από
αναδασωτικές εργασίες που έγιναν τις δεκαετίες του ‘70 και του ΄’80,
μετά από σοβαρές ανθρωπογενείς επιδράσεις. Σήμερα όμως βρίσκεται σε
ικανοποιητική πορεία ανόρθωσης. Ο κύριος δε ρόλου τους, είναι «η
επίδραση του στα ευδιάβρωτα εδάφη της περιοχής μελέτης, με την προστασία
τους από την διάβρωση και την απόπλυση του επιφανειακού γόνιμου
εδάφους, η αποτροπή δημιουργίας χειμαρρικών φαινομένων και η απόσβεση
πλημμυρικών αιχμών και η δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για την παραγωγή
σημαντικού ωφέλιμου και αξιοποιήσιμου ξυλώδους όγκου».
Το κακό όμως δε σταματά εδώ, εφόσον η περιοχή παρέμβασης είναι
προστατευμένη από διεθνείς συνθήκες, ενώ υπάρχουν δύο βεβαιωμένα και δύο
πιθανά γεωθερμικά πεδία σύμφωνα με σχετικές μελέτης του ΙΓΜΕ. Επιπλέον η
ΝΕΧΩΠ, -εάν τελικά προχωρήσει το έργο- αμφισβητεί τον τρόπο με τον
οποίο η εταιρεία θα μπορεί να εξασφαλίσει τα αναγκαία αποθέματα νερού,
και τονίζει «ότι δεν έχουν πλήρως διευκρινιστεί οι χημικές αντιδράσεις
που λαμβάνουν χώρα στην υδάτινη φάση επεξεργασίας και η παρούσα
επιτροπή διατηρεί τις επιφυλάξεις της για πιθανές περιβαλλοντικές
επιπτώσεις». Τέλος επισημαίνει ότι η επέμβαση που πρόκειται να συμβεί
στα επόμενα 10 χρόνια θα είναι έντονη, απείρως μεγαλύτερη όλων των
προηγούμενων ετών και πιθανά θα εκμηδενίσει τα περιθώρια ανάπτυξης του
αγροτικού και άλλων τομέων ήπιας μορφής ανάπτυξης. Για του παραπάνω
λόγους η επιτροπή διαφωνεί με την χωροθέτηση του έργου.
Το κείμενο υπογράφουν τα μέλη, η πρόεδρος της επιτροπής γεωπόνος
Σταυρούλα Λεωνίδα και τα τακτικά μέλη δασολόγος Ελευθέριος Τηγανούριας,
γεωπόνος Κατερίνα Χατζοπούλου, κτηνίατρος Γιάννης Κυρκούδης, τοπογράφος
Δημήτρης Ζάμπογλου και ιχθυολόγος Ασπασία Πατσιατζή.
ΜΟΛΙΣ 1% ΤΟ …ΚΕΡΔΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΑΠΕΣ
Την ώρα που τα «Χρυσωρυχεία Θράκης» τάζουν δουλειές, ανάπτυξη και
δημόσια έσοδα δέχονται ένα ακόμα χτύπημα που καταρρίπτει το μύθο τους.
Έρχεται από τον Δάνο Σεργκενλίδη λέκτορα της Κτηνιατρικής Σχολής του
ΑΠΘ, ο οποίος μιλώντας στο «Χ», και από τα μαχητικά μέλη της
διανομαρχιακής κατά του χρυσού υποστήριξε ότι το τελικό όφελος για τη
χώρα θα είναι 1% για το ενοίκιο στο δημόσιο μεταλλείο, αυτό δηλαδή των
Σαπών, ενώ το άλλο μεταλλείο του Περάματος Έβρου δεν πρόκειται να δώσει
ούτε 1% γιατί είναι ιδιόκτητο.
Όσον αφορά στην φορολόγηση των εταιριών, ακόμα και οι πλέον
καλοπροαίρετοι μπορούν να διαπιστώνουν ότι οι εταιρείες δεν έδωσαν
φράγκο πουθενά. «Ανατρέξτε να δείτε τις φορολογικές δηλώσεις των
εταιριών αυτών σε όλο τον κόσμο», παρότρυνε τους Θρακιώτες ο κ.
Σεργκενλίδης. «Σε τελική ανάλυση λειτουργούμε με τα οφέλη που έχει
σήμερα η Τανζανία. Πρόσφατα μπαίνοντας στο διαδίκτυο είδα ότι σε μια
Σύνοδο των Εκκλησιών της Τανζανίας που συμμετείχαν οι καθολικοί, η
επισκοπική εκκλησία και οι μουσουλμάνοι της περιοχής, διαμαρτυρήθηκαν
για την εκμετάλλευση που υφίσταται ο λαός τους στην περιοχή από τις
εταιρίες χρυσού, γιατί εκτός όλων των άλλων καταστρέφεται και η υγεία
των ανθρώπων αυτών. Οι κοινωνίες έγιναν φτωχότερες διότι έχασαν πόρους
που εκμεταλλευόταν και κατάφερναν να ζήσουν, κτηνοτροφία, γεωργία,
τουριστική ανάπτυξη, ότι ήταν δυνατόν δηλαδή να στηρίξει μια βιώσιμη
ανάπτυξη και πέραν των άλλων η διαφθορά έφτασε στο αποκορύφωμα».
ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ
Η επένδυση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά ληστρική, σχολίασε επίσης
αποδίδοντας τα «χαλαρά ήθη» της κυβέρνησης αλλά και τοπικών παραγόντων,
στο ασταθές οικονομικό περιβάλλον και κλίμα. «Γι’ αυτό συνήθως οι
επενδύσεις γίνονται σε πάρα πολύ φτωχές χώρες. Μην ξεχνάμε ότι η Ελ
Ντοράντο από τον Καναδά, στις χώρες που δραστηριοποιείται είναι η Κίνα, η
Βραζιλία και η Τουρκία και τώρα θέλει να έρθει εδώ, καταλαβαίνει κανείς
ποια είναι τα τηρούμενα περιβαλλοντικά μέτρα και όλα αυτά τα οποία
συμβαίνουν». Από την άλλη μεριά η σύγχρονη πλέον τεχνολογία που δίνει τη
δυνατότητα επεξεργασίας με κυάνιο, δηλαδή με καθαρά χημικές διαδικασίες
δίνουν τη δυνατότητα εξόρυξης και του μικρότερου ψήγματος χρυσού που
μπορεί να βρίσκεται σε ένα υπέδαφος. «Αυτό σημαίνει ότι μετατρέπουν το
σύνολο του υπεδάφους σ΄ ένα τοξικό απόβλητο, το αφήνουν στις τοπικές
κοινωνίες να το διαχειριστούν, κατασπαταλούνται όλοι οι υπόλοιποι πόροι
όπως το νερό, όλες αυτές οι δραστηριότητες δηλαδή γίνεται ένα βουνό
τοξικών απόβλητο για να πάρουν αυτοί το χρυσό για 7-8-10-20 χρόνια το
πολύ εργασίας. Κάθε φορά βέβαια αυτό σημαίνει ότι ένα άλλο βουνό το
μετατρέπουμε σε τοξικό απόβλητο, με το πρόσχημα ότι δίνουμε εργασία»…
Ιδιαίτερα γλαφυρός με ό,τι προσπαθούν να παρουσιάσουν, τα φύκια για
μεταξωτές κορδέλες οι έχοντες συμφέροντα, ο Δάνος Σεργκενλίδης
αναφέρθηκε σε ενημερωτικές ημερίδες που ετοιμάζονται σε Χαλκιδική και
Κιλκίς, τώρα που οι εταιρίες προσπαθούν δελεάζοντας κάποιους κάτω από
την αγωνία της ανεργίας και της ανέχειας να φανούν υπεραμυνόμενοι του
έργου μιλώντας για «επενδύσεις» που δεν έχουν ούτε ένα θετικό πρόσημο.
Θυμόμαστε τα συνθήματα από την πρόσφατη διαδήλωση στην Αλεξανδρούπολη
που έλεγε: «Θέλομε τα δάση, τη γη, το νερό κι όχι ένα τάφο φτιαγμένο
από χρυσό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου