Στο Συμβούλιο Επικρατείας ο Δήμος Αλεξανδρούπολης για τα Χρυσωρυχεία

από  antigoldgreece

 

Προχωρά σε προσβολή με αίτηση ακύρωσης της απόφασης για τα Χρυσωρυχεία

Μπορεί κάποιοι να «ανοίγουν σαμπάνιες», κάποιοι άλλοι όμως κινητοποιούνται αναθέτοντας σε πανεπιστημιακούς την προσβολή της απόφασης έγκρισης της Προμελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το έργο χρυσού στο Πέραμα.

Στο Συμβούλιο Επικρατείας θα προσφύγει ο δήμος Αλεξανδρούπολης αναθέτοντας μάλιστα σε δύο από τους καλύτερους νομικούς και Λέκτορες του ΔΠΘ να αναλάβουν από κοινού την προσβολή της απόφασης του Υφυπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού περί έγκρισης της Προμελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εταιρείας ‘Χρυσωρυχεία Θράκης Α.Ε.’ για το έργο χρυσού στο Πέραμα.

Συγκεκριμένα σύμφωνα με την υπ’ αρ. 113 / 2012 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που αναρτήθηκε σήμερα Τρίτη 12 Ιουνίου στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ, εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία η ανάθεση νομικής υποστήριξης ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας στον κ. Χρήστο Δετσαρίδη, δικηγόρο Αλεξ/πολης και Λέκτορα Νομικής του Δ.Π.Θ. και στον κ.Αθανάσιο Τσιρωνά, δικηγόρο Αθηνών και Λέκτορα Νομικής του Δ.Π.Θ. για την προσβολή με αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας της υπ’ αρ. ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ19/14861/740/14-02-2012 απόφασης του Υφυπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού με την οποία εγκρίθηκε η Προμελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της εταιρείας «Χρυσωρυχεία Θράκης ΑΕ» για το έργο «Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις στο Πέραμα Νομού Έβρου» Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας Θράκης.

Στην εισήγησή του μάλιστα στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης Βαγγέλης Λαμπάκης είχε τονίσει για ακόμη μία φορά ότι «Το Δημοτικό Συμβούλιο αντιτίθεται στην επένδυση χρυσού στο Πέραμα του Δήμου Αλεξανδρούπολης, κρίνοντας επί της ουσίας την Προμελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, ότι λειτουργεί στην καταστροφή συνολικά του περιβάλλοντος, της υγείας και της ζωής των δημοτών”.

Να σημειωθεί ότι σύσσωμη η δημοτική αρχή αλλά και το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών ορθώνουν το ανάστημά τους απέναντι στο “θάνατο του κυανίου”, διεκδικώντας το αυτονόητο: το δικαίωμα στη ζωή και την υπεράσπιση των φυσικών πόρων του τόπου.