Χιλή, λοιπόν
Στην πορεία για την «ανάκτηση και την υπεράσπιση του νερού»,
που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα, συμμετείχαν χιλιάδες άνθρωποι
διεκδικώντας πρόσβαση στο αγαθό, που εξ ορισμού είναι δημόσιο... όμως η
καθημερινότητα των χιλιανών είναι τελείως διαφορετική. Οι διαδηλωτές
παρέδωσαν ψήφισμα στον πρόεδρο της
χώρας Σεμπαστιάν Πινιέρα καταγγέλλοντας πως οι τοπικές κοινότητες
πλήττονται από την έλλειψη νερού, που εκτός από την ξηρασία, έχει
προκληθεί και από το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την εκμετάλλευση των
φυσικών πόρων, όπως αναφέρει η Guardian.
«Γνωρίζουμε πως υπάρχει νερό στη Χιλή, ωστόσο υπάρχει ένα τείχος που μας χωρίζει από αυτό και λέγεται κέρδος. Αυτό το τείχος χτίστηκε το 1981από τον κώδικα για το νερό, το Σύνταγμα, τις διεθνείς συμφωνίες, όπως τη διεθνική συνθήκη άντλησης (Αργεντινή), και ουσιαστικά από την επιβολή της νοοτροπίας σε έναν πολιτισμό πως το νερό που πέφτει από τον ουρανό ανήκει είναι προϊόν εκμετάλλευσης των εταιρειών», τονίζουν μεταξύ άλλων στην επιστολή τους.
«Αυτό το τείχος στερεύει τα αποθέματα, διαλύει τον κύκλο του νερού που ίσχυε για αιώνες στις κοιλάδες μας και σπέρνει το θάνατο στο έδαφός μας. Αυτό το τείχος πρέπει να κατεδαφιστεί τώρα», προσθέτουν.
Όπως σημειώνεται στη Guardian η βιομηχανία εξόρυξης μετάλλων χρησιμοποιεί σημαντικές ποσότητες των υδάτινων αποθεμάτων και αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας της Χιλής. Οι εξαγωγές χαλκού αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο των κρατικών εσόδων.
Το κίνημα ζητά την κατάργηση του κώδικα του νερού που εγκρίθηκε επί δικτατορίας του Αουγκούστο Πινοσέτ (1973-1990) και ιδιωτικοποίησε το νερό ακόμα και αυτό που ήταν σε λίμνες, ποτάμια κλπ. Ο εν λόγω «κώδικας» προβλέπει ότι τα δικαιώματα νερού μπορούν να πωλούνται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι τοπικές ανάγκες. «Ζητάμε την κατάργηση του κώδικα που μας στέρησε το δικαίωμα να έχουμε νερό και να μπορούμε να ζήσουμε», ανέφερε ένας ακτιβιστής που συμμετείχε στην πορεία. «Ο κώδικας αφορά μόνο το κέρδος ορισμένων. Ευνοεί τους πλούσιους», πρόσθεσε.
Παράλληλα αίτημα των οργανώσεων είναι και η κατάργηση της διμερούς εξόρυξης που υπογράφηκε από τη Χιλή και την Αργεντινή το 1997 και η οποία προβλέπει πως οι εταιρείες εξόρυξης στα σύνορα των δύο χωρών θα μπορούν να χρησιμοποιούν ανεξέλεγκτα τα υδάτινα αποθέματα για τις δραστηριότητές. Η συνθήκη ορίζει πως Χιλή και Αργεντινή θα πρέπει συντονισμένα να διευκολύνουν τις επενδύσεις εξόρυξης και την ανάπτυξη της βιομηχανίας. «Θα πρέπει να επιτρέπουν τη χρήση κάθε φυσικού πόρου, τις εισροές και τις υποδομές», τονίζεται.
«Γνωρίζουμε πως υπάρχει νερό στη Χιλή, ωστόσο υπάρχει ένα τείχος που μας χωρίζει από αυτό και λέγεται κέρδος. Αυτό το τείχος χτίστηκε το 1981από τον κώδικα για το νερό, το Σύνταγμα, τις διεθνείς συμφωνίες, όπως τη διεθνική συνθήκη άντλησης (Αργεντινή), και ουσιαστικά από την επιβολή της νοοτροπίας σε έναν πολιτισμό πως το νερό που πέφτει από τον ουρανό ανήκει είναι προϊόν εκμετάλλευσης των εταιρειών», τονίζουν μεταξύ άλλων στην επιστολή τους.
«Αυτό το τείχος στερεύει τα αποθέματα, διαλύει τον κύκλο του νερού που ίσχυε για αιώνες στις κοιλάδες μας και σπέρνει το θάνατο στο έδαφός μας. Αυτό το τείχος πρέπει να κατεδαφιστεί τώρα», προσθέτουν.
Όπως σημειώνεται στη Guardian η βιομηχανία εξόρυξης μετάλλων χρησιμοποιεί σημαντικές ποσότητες των υδάτινων αποθεμάτων και αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της οικονομίας της Χιλής. Οι εξαγωγές χαλκού αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο των κρατικών εσόδων.
Το κίνημα ζητά την κατάργηση του κώδικα του νερού που εγκρίθηκε επί δικτατορίας του Αουγκούστο Πινοσέτ (1973-1990) και ιδιωτικοποίησε το νερό ακόμα και αυτό που ήταν σε λίμνες, ποτάμια κλπ. Ο εν λόγω «κώδικας» προβλέπει ότι τα δικαιώματα νερού μπορούν να πωλούνται χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι τοπικές ανάγκες. «Ζητάμε την κατάργηση του κώδικα που μας στέρησε το δικαίωμα να έχουμε νερό και να μπορούμε να ζήσουμε», ανέφερε ένας ακτιβιστής που συμμετείχε στην πορεία. «Ο κώδικας αφορά μόνο το κέρδος ορισμένων. Ευνοεί τους πλούσιους», πρόσθεσε.
Παράλληλα αίτημα των οργανώσεων είναι και η κατάργηση της διμερούς εξόρυξης που υπογράφηκε από τη Χιλή και την Αργεντινή το 1997 και η οποία προβλέπει πως οι εταιρείες εξόρυξης στα σύνορα των δύο χωρών θα μπορούν να χρησιμοποιούν ανεξέλεγκτα τα υδάτινα αποθέματα για τις δραστηριότητές. Η συνθήκη ορίζει πως Χιλή και Αργεντινή θα πρέπει συντονισμένα να διευκολύνουν τις επενδύσεις εξόρυξης και την ανάπτυξη της βιομηχανίας. «Θα πρέπει να επιτρέπουν τη χρήση κάθε φυσικού πόρου, τις εισροές και τις υποδομές», τονίζεται.
πηγή: tvxs.gr
από τον Απρίλιο του 2013
Τις μέρες που τα ραδιόφωνα Θεσσαλονίκης και άλλα παίζουν την ανώμαλη
διαφήμιση "....είναι θέμα επιβίωσης η εξόρυξη ..." εμείς τους
χαρίζουμε ένα πρόσφατο άρθρο από την Χιλή, που αντί για το νερό
κολυμπάει, πλένεται και πίνει χρυσάφι. Για διαβάστε....
(Ψιτ, προφανώς μερικοί νομίζουν ότι με το χρήμα ξεπλένεις τα πάντα.
Σίγουρα δεν ξεπλένεις την τοξική σκόνη και το βρώμικο νερό. Για όσους
Θεσσαλονικείς μας θεωρούν υστερικούς, να πούμε α) ότι ένα μέρος της
Θεσσαλονίκης υδρεύεται από τον Γαλλικό ποταμό του Κιλκίς, αυτού του Κιλκίς του οποίου τα μεταλλεία χρυσού-χαλκού (με ουράνιο στη γειτονιά) θα επιμολύνουν το νερό του Γαλλικού. β) Η Θεσσαλονίκη μάλλον πριν δύο εβδομάδες δε θα ήταν κόκκινη από τη σκόνη της Αφρικής, γιατί αν ήταν, να πούμε ότι το Κιλκίς απέχει ελάχιστα από τη Θεσσαλονίκη [σίγουρα πέφτει πιο κοντά από ότι η Αφρική] και δε θα σας στέλνουμε απλή σκόνη αλλά κοκτέηλ βαρέων μετάλλων και τοξικών. γ) Και το νερό σας, ;;; ξέρετε μήπως ποιοι το αγοράζουν;;; Για ψάξτε το, μετά ψάξτε την σύμπτωση και μετά ..... "στην υγεία μας!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου