Αφήσαμε τα ξεσκονόπανα και πιάσαμε τα μαλόξ

Tην περασμένη Πέμπτη (20/2), ολοκληρώθηκε ένας χρόνος από την έφοδο των ΜΑΤ, στην Ιερισσό Χαλκιδικής. Πέρασε ένας χρόνος από τα δακρυγόνα στα σχολεία, τις αναίτιες συλλήψεις και το ξύλο στους κατοίκους του χωριού, γιατί αντιστέκονται στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές. Το σκηνικό παραμένει ίδιο. Για κάθε δέντρο που κόβεται, οι φωνές αντίδρασης δυναμώνουν με μόνιμο αίτημα τη διακοπή του έργου, που θα φέρει κατάφατσα με την μετανάστευση χιλιάδες οικογένειες.

Γυρίσαμε μαζί με τους αγωνιστές τον Κάκκαβο, το βουνό που έχει γίνει το μήλο της έριδος. Σήμερα πια, θυμίζει σε διάφορα σημεία εργοτάξιο. Μεγάλες εκτάσεις πρασίνου έγιναν δάπεδα από χαλίκια, ενώ χωμάτινοι όγκοι, σωλήνες και παρκαρισμένα μηχανήματα ολοκληρώνουν το σεληνιακό τοπίο.

Ένα από τα - στρατιωτικού τύπου περιφραγμένα- εργοτάξια της El Dorado. H καταστροφή είναι ήδη μεγάλη...

Οι επιπτώσεις είναι ήδη εμφανείς πέρα από τα περιφραγμένα όρια της επένδυσης. Στις βάθρες που τα καλοκαίρια οι οικογένειες κάνουν μπάνιο, πλέον αντί για νερό, υπάρχουν αφροί και λάσπη κι αντί για τους ήχους των πουλιών ακούς  μπουλντόζες. «Γίνεται να δούμε ξανά το δάσος όπως ήταν;», τους ρωτήσαμε για να πάρουμε την απάντηση ότι η κατάσταση είναι αντιστρέψιμη, όσο παραμένουν ζωντανοί οι αγώνες.
 

Oι δρόμοι στον Κάκκαβο είναι γεμάτοι πια από στοίβες με κομμένους κορμούς δέντρων.

Τα δύο τελευταία χρονιά οι διαδηλώσεις έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητας για τα χωριά που πλήττονται από την εξόρυξη. Αποτελούν όμως μόνο ένα κομμάτι της αντίστασης. Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής όλο αυτό τον καιρό κάνουν πράξη όσα γράφονται στα βιβλία αλλά συνήθως μένουν στα ράφια. Πριν από κάθε δράση προηγούνται συνελεύσεις επί συνελεύσεων. Ίσος προς ίσο, χωρίς προέδρους κι αρχηγούς.

Τους φωνάζουν Γαλάτες. Θυμίζουν για την επιμονή και το πάθος τους, τους «Γαλάτες» των Αστερίξ & Οβελίξ. Όπως οι ήρωες του Ρενέ Γκοσινί, έτσι κι οι ακτιβιστές της Χαλκιδικής παρότι πιάνουν μια κουκκίδα στον χάρτη σέρνουν το χορό των κινημάτων.

Σύντομα η συνέλευση έγινε αγαπημένη συνήθεια. Ο κόσμος πηγαίνει όχι μόνο για να βρει τρόπους και σχέδια που θα δώσουν τέλος στον εφιάλτη της El Dorado, αλλά και γιατί γουστάρει την παρέα. “Ζούσαμε όπως στις πόλεις, αποξενωμένοι”.

Είναι διαφορετικοί μεταξύ τους. Ψηφίζουν διαφορετικά, σκέφτονται διαφορετικά, αρκετοί μέχρι να βγουν στους δρόμους δεν έλεγαν ούτε “γεια”. Απέναντι στην καταστροφή έκαναν όμως την ίδια επιλογή και τώρα βρίσκονται ο ένας δίπλα στον άλλον. Απαραίτητο για ν' αντέξουν, όταν σε κάθε σπίτι υπάρχουν κατηγορούμενοι. Το αυτονόητο δικαίωμα της διαμαρτυρίας, για εκείνους είναι απαγορευμένος καρπός. Η διαδήλωση διώκεται.
Μαζί με τον αγώνα, συνεχίζεται κι η μάχη για τη διαβίωση. Ο θεολόγος έχει να πάει για μάθημα, ο αγρότης στα χωράφια, ο λογιστής στο γραφείο. “Δεν μας πτοεί η δουλειά. Παλεύουμε για να την έχουμε άλλωστε”, λένε και δείχνουν να πιστεύουν πως θα κερδίσουν.
 

"Και μητέρες και αγωνίστριες" 

Ένα άλλο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του αγώνα στις Σκουριές είναι η θέση που πήραν από την αρχή οι γυναίκες. Μας μίλησαν για την καθημερινότητα που άλλαξε κι έσπασε πατριαρχικά modus vivendi.

Όταν πάτησαν για πρώτη φορά στο βουνό οι μπουλντόζες της El Dorado, οι γυναίκες βρέθηκαν απέναντι. Φορώντας πολύχρωμα μπλουζάκια «όχι στην εξόρυξη της Ελληνικός Χρυσός», με σφυρίχτρες, ντουντούκες και πανό, έστειλαν μήνυμα αντίστασης. «Λειτουργήσαμε κι ως μητέρες και ως αγωνίστριες. Όταν καταλάβαμε τι συμβαίνει, δραστηριοποιηθήκαμε έντονα για το μέλλον του τόπου μας και των παιδιών μας. Ξεχάσαμε καφέδες, ξεχάσαμε τακούνια και βγήκαμε στους δρόμους», λέει η Αργυρώ από την Ιερισσό.
 

Η Νίνα Καρίνα κοιτάζει το βουνό που κάποτε περνούσε χρόνο με την οικογένειά της, όταν ακόμα επιτρεπόταν να κυκλοφορήσεις ελεύθερα και υπήρχε μόνο δάσος.

Θυμάται τον εαυτό της μέχρι πριν δυο χρόνια «να κυνηγά τη σκόνη» και να καταδικάζει τους διαδηλωτές βλέποντας δελτία των 8. «Δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τα ψέματα που λέγονταν από τα ΜΜΕ. Θυμάμαι τον εαυτό μου σε πορεία για την επέτειο της 17 Νοέμβρη, να βλέπω τα επεισόδια και να κράζω τα χουλιγκανάκια που κάνουν επεισόδια κι αμαυρώνουν τη μέρα. Ερχόμενοι αντιμέτωποι με την εξουσία, μάθαμε πολλά. Τι σημαίνει διαστρέβλωση της αλήθειας. Τι σημαίνει αστυνομική καταστολή, αλλά και προβοκάτσια».

Τα συστημικά media αντιμετώπισαν τον κόσμο της Χαλκιδικής με τον ίδιο τρόπο. «Μας βάφτισαν τρομοκράτες, τώρα μας συνέδεσαν με ΜΚΟ. Αύριο ίσως κάτι άλλο. Δεν μας απασχολεί». Η τηλεόραση όμως τώρα μένει συνήθως κλειστή. Όπως λέει η Νίνα Καρίνα από τη Μ. Παναγιά, ο αγώνας έφερε άλλο αέρα στα χωριά τους. «Γίναμε πιο ενεργοί, περισσότερο ζωντανοί. Ο ένας κοιμάται στο σπίτι του άλλου, όταν κάποτε δεν γνωρίζαμε καλά καλά τις φάτσες μας». Δεν ήταν αυτό μόνο. Πήραν τη ζωή στα χέρια τους, κατάλαβαν ότι αν δεν παλέψουν, δεν θα σωθούν. «Λέμε στα μέρη μας, αν το μωρό δεν κλάψει τότε και η μάνα δεν θα το ταΐσει». Έτσι, κινητοποιήθηκαν, γιατί θέλουν να συνεχίσουν να βλέπουν εικόνες όπως «τους μπαξέδες στις αυλές, τις κότες μας και τα πρόβατα μας», να ζουν στιγμές όπως «μια βόλτα με τ' άλογο στο βουνό ή να πηγαίνουμε Πρωτομαγιά εκεί με τα παιδιά, όπως δηλαδή μας πήγαιναν κι εμάς οι γονείς μας».

Ενδεικτική της αντιμετώπισης που έχουν από μέσα και αρχές οι αγωνιστές της Χαλκιδικής είναι η σύνδεση του Δημήτρη Κουφοντίνα με έναν από τους συλληφθέντες. Η συνωμοσιολογία λέει ότι το χρησιμοποιεί ως ψευδώνυμο, γιατί ασπάζεται την πρακτική της 17 Νοέμβρη. Η αλήθεια είναι όμως κάπως διαφορετική. Όταν ακόμα ήταν πιτσιρίκι, είχαν κολλήσει στον συλληφθέντα το παρατσούκλι του γνωστού μέλους της 17Ν επειδή ήταν άτακτος κι εκείνη την περίοδο η οργάνωση έπαιζε πρώτο θέμα για τις φυλακίσεις των μελών της. Κανείς βέβαια δεν φανταζόταν τότε, ότι αυτή η έμπνευση θα χρησιμοποιούταν κάποια στιγμή ως στοιχείο εις βάρος του.

Η μέρα στα χωριά του αγώνα έχει λοιπόν αλλάξει. Ο πρωινός καφές σταθερός, αλλά περιλαμβάνει στην κουβέντα την ατζέντα του αγώνα. Για τις γυναίκες η μάχη με την El Dorado, έκανε κι ένα ακόμα καλό. Το... παραδοσιακό μοντέλο, “η γυναίκα σπίτι, ο άντρας στη δουλειά” διεγράφει μονοκοντυλιά. «Περίπου 8 στις 10 γυναίκες δεν εργάζονται, μ' εξαίρεση τα καλοκαίρια, που αρκετές βοηθούν στα ξενοδοχεία. Αυτό άλλαξε. Δεν μας απασχολεί μόνο να συγυρίζουμε, βγαίνουμε μπροστά στον αγώνα και συντονίζουμε από πορείες μέχρι συναυλίες. Δεν πάμε για κουτσομπολιό, αλλά για να δούμε, αλλά για να βρούμε τους συναγωνιστές. Αφήσαμε τα ξεσκονόπανα και στις τσάντες μας αντί για καλλυντικά, έχουμε μαλόξ», λέει η Αργυρώ.

Το ερώτημα όμως παραμένει. Γιατί οι γυναίκες βγήκαν μπροστά; «Θέλουμε να προστατεύουμε τους άντρες, τα παιδιά μας και φυσικά τον τόπο μας. Από τη Σπάρτη στον εμφύλιο και από τον εμφύλιο στις Σκουριές», απαντά η Νίνα, ενώ η Αργυρώ είπε κάτι παρόμοιο: «νιώσαμε την ανάγκη να μη μεγαλώσουν τα παιδιά μας σε κατεστραμμένο τόπο».
Πράγματι, οι γυναίκες ήταν πάντα μπροστά.

Κώστας Παπαντωνίου

Πηγή: 3 point magazine

Σκουριές: Ο «μισθοφορικός ακτιβισμός» που είναι…πρόγραμμα εθελοντισμού της Ε.Ε.

Αναδημοσιεύουμε άρθρο από Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων:

Αντικειμενικά πρόκειται για το μεγαλύτερο φιάσκο μετά τα 11.000 likes που αγόρασε η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ από τη Ρωσία.  Το «λαυράκι» που έβγαλαν οι Πωλητές Αριστοτέλη κυκλοφόρησε με χτυπητούς τίτλους όπως: «Eυρωπαϊκή ΜΚΟ στρατολογεί νέους ακτιβιστές επι  πληρωμή για τις Σκουριές», «Μισθοφορικός ακτιβισμός στις Σκουριές» κ.λ.π. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για κάποιες ΜΚΟ που καταβρόχθιζαν χρήματα του Δημοσίου ήταν η τέλεια ευκαιρία για μπόλικη λάσπη στον ανεμιστήρα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι σήμερα η φοβερή «αποκάλυψη» του οργάνου προπαγάνδας της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ βρήκε θέση μέχρι και σε «σοβαρά» ειδησεογραφικά site, όπως το skai.gr, star.gr,  iefimerida.gr και capital.gr.

 

Μα καλά, κανείς δε διάβασε την «είδηση» πριν τη δημοσιεύσει;

Μια Βελγική εθελοντική οργάνωση, η CATAPΑ, που ενδιαφέρεται για ζητήματα μεταλλείων και παγκοσμιοποίησης έβγαλε μια αγγελία για έναν (1) εθελοντή για πέντε (5) μήνες για να τη βοηθήσει να αναδείξει το πρόβλημα με τα μεταλλεία της ELDORADO GOLD στη Χαλκιδική. Η αγγελία βρίσκεται εδώ. Στην πρώτη κιόλας γραμμή διαβάζουμε ότι «η CATAPA αναζητεί έναν εθελοντή μέσω του προγράμματος EVS» που προφανώς κανείς δεν αναρωτήθηκε τι είναι.

Αντιγράφουμε λοιπόν από το portal europa.eu. Ναι, καλά διαβάσατε, το portal της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Το EVS (European Voluntary Service) είναι ένα πρόγραμμα εθελοντισμού της Ε.Ε.!

Το πρόγραμμα EVS  είναι μια συνεργασία μεταξύ δύο ή περισσότερων οργανώσεων. Αυτές οι οργανώσεις είναι υπεύθυνες για την εξεύρεση εθελοντών για το έργο τους. Οι εθελοντές συμμετέχουν στο EVS μέσω μιας «Αποστέλλουσας» Οργάνωσης της χώρας όπου ζουν και μιας Οργάνωσης Υποδοχής που υποδέχεται και τους φιλοξενεί κατά την περίοδο της υπηρεσίας τους.

Τα προγράμματα διαρκούν από 2 εβδομάδες μέχρι 12 μήνες και ως εθελοντής μπορείς να εργαστείς σε διάφορους τομείς όπως στον πολιτισμό, τη νεολαία, τον αθλητισμό, τα παιδιά, την πολιτιστική κληρονομιά, την τέχνη, τα ζώα, το περιβάλλον και την αναπτυξιακή συνεργασία. Στο τέλος της υπηρεσίας σου στο EVS, θα λάβεις ένα πιστοποιητικό που θα βεβαιώνει τη συμμετοχή σου και θα περιγράφει το πρόγραμμα σου – το Youthpass.

Θα λάβεις τα έξοδα στέγασης, φαγητού, ασφάλειας και χαρτζηλίκι. Το μόνο πράγμα που πιθανόν να χρειαστεί να πληρώσεις είναι ένα μικρό μέρος των εξόδων του ταξιδιού σου.

Ένα ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ, πληρωμένο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα πλαίσια της ανάπτυξης του εθελοντισμού και της παροχής εμπειριών στους νέους.

Ένα ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ που σημαίνει ότι πληρώνονται μόνο τα έξοδα διαβίωσης στην ξένη χώρα, ενώ πιθανόν ο εθελοντής να πρέπει να πληρώσει και τμήμα του εισητηρίου του. Αυτά είναι τα περίφημα 636 ευρώ που θα δίνει η CATAPA για πέντε μήνες στον εθελοντή της για τις Σκουριές. Είναι τόσο πολλά τα λεφτά που από όσο γνωρίζουμε αυτός ο εθελοντής δεν έχει βρεθεί ακόμα.

Το πρόγραμμα αφορά τις Σκουριές γιατί, όσο περίεργο κι αν φαίνεται σε ορισμένους, η «υπόθεση Σκουριές» θέτει μια πλειάδα σοβαρών ζητημάτων – ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, καταστολή, περιβαλλοντική δικαιοσύνη, συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων, ανταγωνισμός δραστηριοτήτων, πρόσβαση στους ορυκτούς πόρους και πολλά άλλα. Οι Σκουριές ΕΙΝΑΙ πρόβλημα της Ε.Ε. γιατί όλα αυτά ΕΙΝΑΙ προβλήματα της Ε.Ε.

Η CATAPA είναι η Οργάνωση Υποδοχής και η ελληνική EUROPEAN VILLAGE είναι η Αποστέλλουσα Οργάνωση. Όπως ο καθένας μπορεί να δει στη Βάση Δεδομένων Οργανώσεων EVS και οι δυο είναι πιστοποιημένες για να «τρέχουν» προγράμματα του EVS.

Όλα αυτά  τα απέκρυψε ο Γκαιμπελικός μηχανισμός με το όνομα «Πωλητές Αριστοτέλη» και χρωμάτισε την «είδηση» με υπόνοιες για σκοτεινά συμφέροντα που προσπαθούν να χτυπήσουν την καλή εταιρεία ELDORADO, για ύπουλα κίνητρα και πακτωλό (!) χρημάτων που δίνεται από κάποια σκοτεινά κέντρα που θέλουν να χτυπήσουν την ανάπτυξη της χώρας κ.λ.π. Προσθέστε ότι θέλετε, φαντασία να υπάρχει και όλα μπορούν να χρησιμοποποιηθούν για  να πλήξουν τον αγώνα των κατοίκων της Χαλκιδικής.

Tη λέξη «εθελοντισμός» έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να την καταλάβουν. Για την «αλληλεγγύη» χρειάζονται λεξικό. Το «χωρίς χρήματα» είναι έξω από τις δυνατότητες αντίληψής τους. Χαιρόμαστε που δεν είμαστε σαν αυτούς.

Έχουμε την απαίτηση από τα site που δημοσίευσαν την ψευδή είδηση να δημοσιεύσουν και την αλήθεια.

 

Πηγή: Παρατηρήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων

Nα επανερχόμαστε σιγά σιγά στο κυάνιο…

Flash smelting  και άλλα παραμύθια…

Στο oryktosploutos.net δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο «Παραγωγή χρυσού με τη μέθοδο της κυάνωσης«, του Αντώνη Ζ. Φραγκίσκου, ομότιμου καθηγητή Ε.Μ.Π., πρώην πρύτανη και καθηγητή του Τμήματος Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργών για περισσότερα από 35 χρόνια. Το άρθρο έχει στόχο την «αποενοχοποίηση» του κυανίου και του κυανιούχου νατρίου που χρησιμοποιείται στη μεταλλουργία χρυσού και είναι παρόμοιο με πολλά αντίστοιχα άρθρα και δημοσιεύσεις που βρίσκει κανείς στους ιστοτόπους της μεταλλευτικής βιομηχανίας στο διαδίκτυο. Κάποια από αυτά έχει χρησιμοποιήσει ο κ. Φραγκίσκος ως πηγές. Ο oμότιμος καθηγητής ισχυρίζεται ότι ναι μεν το το κυάνιο είναι ένα ισχυρότατο δηλητήριο, αλλά η σωστή διαχείρισή του από τις εταιρείες που το χρησιμοποιούν αποκλείει την πιθανότητα θανατηφόρου ατυχήματος ή άλλων αρνητικών επιπτώσεων. Στο διαδίκτυο βέβαια υπάρχει επίσης πληθώρα άρθρων που υποστηρίζουν, με στοιχεία, ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο ρόδινα (π.χ. «De-coding cyanide: An assessment of gaps in cyanide regulation at mines»). Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μας.

Το θέμα μας είναι γιατί το «βαρύ πυροβολικό» της μεταλλευτικής διανόησης γράφει εν έτει 2014 ένα άρθρο για την κυάνωση, αφού δεν υπάρχει στην Ελλάδα καμία πρόταση για παραγωγή χρυσού με κυάνωση εκτός από το Πέραμα στον Έβρο. Ο κ. Φραγκίσκος εξηγεί το σκοπό του άρθρου του ως εξής:

«Υπάρχει έντονη αντίρρηση σε άρθρα στις εφημερίδες και ρητορεύσεις στη Βουλή για τις σχεδιαζόμενες μεγάλες επενδύσεις για την παραγωγή χρυσού, στις Σκουριές και στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής και στις Σάπες Ροδόπης. Βασική αιτιολόγηση της αντίδρασης; Ο κίνδυνος δηλητηρίασης από το «θανάσιμα περιβαλλοντοκτόνο» κυανιούχο νάτριο…».

Σκουριές, Ολυμπιάδα και Σάπες; Όχι Πέραμα; Ο συντάκτης του άρθρου παραλείπει τη μόνη (θεωρητικά) επένδυση χρυσού στην οποία προγραμματίζεται να εφαρμοστεί η κυάνωση!

Για τις Σκουριές, την Ολυμπιάδα και τις Σάπες δεν υπάρχει σήμερα καμία συζήτηση για χρήση κυανιούχου νατρίου και διερωτόμαστε γιατί ανακινεί το θέμα αυτό ο κ. Φραγκίσκος. Στις Σάπες, η μη εγκεκριμένη ακόμα πρόταση της εταιρείας («Mεταλλευτική Θράκης», 100% θυγατρική πλέον της Eldorado Gold) είναι να μη γίνει μεταλλουργία, αλλά να παραχθεί ένα εμπορεύσιμο συμπύκνωμα χρυσού-χαλκού που θα εξαχθεί σε μεταλλουργίες του εξωτερικού. Για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ έχει μια «μαγική λύση» για μεταλλουργία χρυσού «χωρίς κυάνιο»: μια μεταλλουργία χαλκού flash smelting («ακαριαίας τήξης») που θα τροφοδοτείται ταυτόχρονα με τον πορφύρη των Σκουριών και τον αρσενοπυρίτη της Ολυμπιάδας και θα παράγει και χρυσό.

Η αντίδραση και η αντίρρηση στο σχέδιο της εταιρείας δεν αφορά το κυάνιο, αφού υποτίθεται ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί κι αυτό βέβαια το γνωρίζει ο κ. Φραγκίσκος που είμαστε βέβαιοι ότι παρακολουθεί από πολύ κοντά τις εξελίξεις με τις επενδύσεις χρυσού στην Ελλάδα. Αφορά την απάτη της εφαρμογής του flash smelting στα μεταλλεύματα Σκουριών και Ολυμπιάδας (δείτε εδώ), που κατά τη γνώμη μας επινόησε η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για να εκπληρώσει τη συμβατική της υποχρέωση της κατασκευής μεταλλουργίας χρυσού, αποφύγοντας την κακή λέξη «κυάνιο». Μαγικές λύσεις όμως δεν υπάρχουν και η εταιρεία ήδη δειλά-δειλά το παραδέχεται στο εξωτερικό ότι η μέθοδος flash smelting είναι ακατάλληλη για τα κοιτάσματα της Χαλκιδικής (εδώ).

Το ερώτημα είναι πότε θα σκάσει το παραμύθι στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την Έγκριση Τεχνικής Μελέτης Ολυμπιάδας, ο χρόνος τελειώνει το Φεβρουάριο του 2015, όταν η εταιρεία θα πρέπει να υποβάλει για έγκριση το ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ της μονάδας μεταλλουργίας. Eν τω μεταξύ η εταιρεία θα έπρεπε ήδη να διεξάγει μεταλλουργικές δοκιμές σε ημιβιομηχανική κλίμακα επί τόπου του έργου, ώστε να είναι σε θέση σε ένα χρόνο από τώρα να υποβάλει το ΠΡΟΣΑΡΤΗΜΑ. Δεν το κάνει γιατί ξέρει… Τα μάγια θα λυθούν και η άμαξα της Σταχτοπούτας θα μεταμορφωθεί ξανά σε κολοκύθα. Δηλαδή; Υδρομεταλλουργία με κυάνιο. Άλλη λύση για την Ολυμπιάδα δεν υπάρχει. Για τις Σκουριές δεν υπήρχε ποτέ θέμα κυανίου γιατί είναι κοίτασμα χαλκού και αυτό ο κ. Φραγκίσκος το γνωρίζει καλύτερα από εμάς.

Σήμερα κυανιούχο νάτριο χρησιμοποιείται μόνο στον εμπλουτισμό του Στρατωνίου και η Διεύθυνση Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών / Τμήμα Α” του ΥΠΕΚΑ έχει ζητήσει από την εταιρεία (εδώ) να εξετάσει τη δυνατότητα αντικατάστασής του με άλλα αντιδραστήρια. Ούτε αυτό φυσικά έκανε η εταιρεία. Όμως το άρθρο του κ. Φραγκίσκου μας γυρίζει πίσω στο έτος 2000, τότε που όλες οι προτάσεις μεταλλουργίας χρυσού (Ολυμπιάδα, Πέραμα, Σάπες) περιλάμβαναν τη χρήση κυανίου.

Το άρθρο δεν φαίνεται να είναι τυχαίο… Μήπως, λέμε μήπως, ο κ. Φραγκίσκος προετοιμάζει το έδαφος για μια νέα στροφή στην κυάνωση;

Πηγή: Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων

Διαμαρτυρία στις Σκουριές, τραυματισμοί και συλλήψεις

Η σημερινή διαμαρτυρία στο Χοντρό Δέντρο (Σκουριές) σημαδεύτηκε από άγρια καταστολή των διαδηλωτών από την Ελληνική Αστυνομία. Τρεις άνθρωποι τραυματίστηκαν, δύο γυναίκες και ένας καρδιοπαθής, ενώ στο σημείο δεν υπήρχε ασθενοφόρο. Μετά από εκκλήσεις των διαδηλωτών, στο σημείο βρέθηκαν γιατροί οι οποίοι, μετά από εξέταση των τραυματιών, έκριναν ως επιτακτική την ανάγκη μεταφοράς τους σε νοσοκομείο. Τελικά οι τραυματίες μεταφέρθηκαν με περιπολικά στο Κέντρο Υγείας Παλαιοχωρίου.

Ταυτόχρονα, πραγματοποιήθηκαν δύο συλλήψεις. Οι δύο γυναίκες που συνελήφθησαν έχουν μεταφερθεί στην Αστυνομική Δ/νση Χαλκιδικής στο Πολύγυρο.

Στο Χοντρό Δέντρο και στο Πολύγυρο καταφθάνουν πολίτες απ΄όλη την περιοχή προς συμπαράσταση και διαμαρτυρία. Οι αστυνομικές δυνάμεις στο Χοντρό Δέντρο έχουν ενισχυθεί, με τις διμοιρίες των ΜΑΤ να φτάνουν τις τέσσερις.

Οι κάτοικοι της περιοχής συνεχίζουν να διαμαρτύρονται για τη χρήση επικίνδυνων υλικών από την Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. για την επίστρωση των δασικών δρόμων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αναλύσεων δειγμάτων, τα υλικά που χρησιμοποιούνται περιέχουν αρσενικό και άλλα βαρέα μέταλλα.

Επίσης η εταιρεία σκοπεύει να μεταφέρει στο εργοτάξιο των Σκουριών, κοντέινερς των οποίων η εγκατάσταση απαιτεί οικοδομική άδεια. Η Ελληνικός Χρυσός δεν έχει εξασφαλίσει την απαραίτητη άδεια – όπως και στο παρελθόν – γεγονός που έχει επισημανθεί στην ΕΛ.ΑΣ. Τα οχήματα που μεταφέρουν τα κοντέινερς βρίσκονται στο Παλαιοχώρι περιμένοντας την αποχώρηση των διαδηλωτών.

Συντονιστικό Φορέων και Συλλόγων Σταγείρων-Ακάνθου ενάντια στην εξόρυξη χρυσού
Coordinating Committee of Associations of Stageira-Akanthos against gold mining

WEBSITE / ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ > https://soshalkidiki.wordpress.com/
FACEBOOK > https://www.facebook.com/Soshalkidiki
TWITTER > https://twitter.com/soshalkidiki
EMAIL > sintfor@gmail.com

Τι ζητάει ο Σαμαράς από την Βόρειο Ελλάδα;

Δυστυχώς η προσπάθεια για τη δημιουργία μεταλλείων στον ευρύτερο χώρο της Βόρειας Ελλάδας δεν περιορίζεται σε ένα μόνο πολιτικό πρόσωπο ή σε έναν μόνο κομματικό χώρο.

Ο διεθνής πλειοδοτικός διαγωνισμός για την εκχώρηση δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης στην περιοχή των Κρουσίων διενεργήθηκε όταν υπουργός ΠΕΚΑ ήταν ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου (με υφυπουργό τον Γιάννη "πάσχετε από φοβικά σύδρομα" Μανιάτη) και η κατακύρωση του στην εταιρεία ΑΚΤΩΡ Α.Τ.Ε. έγινε το καλοκαίρι του 2012, μετά τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.

Ας μην ξεχνάμε όσα μας είπε ο Ευριπίδης Στυλιανίδης (τότε υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης Σαμαρά) κατά την συνάντηση που είχαμε μαζί του στις 13/01/2013: "ορισμένοι κύκλοι εδώ και τρία χρόνια προωθούν το θέμα και συνεχίζουν να το κάνουν μέχρι και σήμερα".

Ακολουθεί το άρθρο από την εφημερίδα "Το Ποντίκι".

Του Σαράντη Τσιλιγγίρη*

Η βιομηχανική δραστηριότητα ανοιχτής εξόρυξης χρυσού στην Βόρειο Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με την αειφόρο ανάπτυξη. Καλό ιστορικό παράδειγμα πάνω στο οποίο θα μπορούσε να στηρίξει τις απόψεις της δεν διαθέτει.

Η κληρονομιά που αφήνει ανά την υφήλιο είναι εγκατελλειμένα ορυχεία, σημαδεμένα τοπία, πόλεις-φαντάσματα, ρύπανση αέρα και εδάφους. Η μέθοδος ανοιχτής εξόρυξης προκαλεί διατάραξη του φυσικού περιβάλλοντος και ογκώδη οικολογική καταστροφή. Μεταλλεύματα τα οποία αφαιρούνται από το έδαφος δεν δύναται να αποκατασταθούν.

Ο Κάκαβος φερ’ ειπείν στην Βόρειο Ανατολική Χαλκιδική δεν πρόκειται να επιστρέψει στην φυσική του κατάσταση. Το περιβαλλοντικό δίκαιο απαιτεί η τοπική κοινωνία να έχει φωνή στις επίσημες διαδικασίες λήψης αποφάσεων που επηρεάζουν άμεσα την ζωή των πολιτών, έστω κι αν η παρούσα ανθυγιεινή κυβέρνηση αγνοεί κάθε ίχνος κοινωνικής άδειας. Ο σκοπός της αειφορικής αναπτυξης βασίζεται σε πολιτεία δικαίου η οποία έχει μάθει να συνεργάζεται και να συμμετέχει με στόχους στα κοινά. Τέτοιου είδους πολιτεία δεν παράγεται από την σπιθαμιαία κυβέρνηση. Έτσι, η αδειοδότηση κατακερμάτισης δασικών εκτάσεων, η αλλαγή χρήση γης, και η ολοκληρωτική εκμετάλλευση φυσικών πόρων, αποδεικνύουν ότι ο «αειφόρος» Σαμαράς δεν νοιάζεται αν κοινωνία και οικοσύστημα αντέχουν στην ένταξη της εξορυκτικής προσαρμογής.

Μέσα σ΄αυτό το κλίμα οι κοινότητες οφείλουν να αμυνθούν διότι διακυβεύεται όχι μονάχα η ζωή και ο τόπος τους, αλλά η ζωή και ο τόπος των μελλοντικών γενεών. Αυτό που καταφέρνει η εξορυκτική δραστηριότητα είναι η αλλαγή αναγκών και αξιών του θεμελιώδους τρόπου ζωής που έχτισαν οι κοινότητες. Λόγου χάρη, η χρήση γης του Κάκαβου στις «Σκουριές» έχει μετατραπεί σε μεταλλευτική, η οποία έχει αγοραστική αξία για την βιομηχανία εξόρυξης χρυσού.

Όμως ο ρόλος του Κάκαβου στην κουλτούρα, την παράδοση και ανάγκες της περιοχής δεν έχει απολύτως καμία αξία για την μεταλλευτική εταιρεία, μήτε για την μεταπρατική κυβέρνηση. Οι ανάγκες που παράγει ο Κάκαβος στους κατοίκους της ΒΑ Χαλκιδικής οπως δασικές, ποιότητα νερού, αέρα, βιοποικιλότητα, αειφορία κα αποτελούν μοναδικούς σκοπούς και στόχους των κοινοτήτων για επιβίωση και αναπτυξη. Στον αντίποδα, οι δήθεν αναπτυξιακές εξορυκτικές δραστηριότητες προσεγγίζουν την διαχείρηση βιωσιμότητας του Κάκαβου με ιδιοτέλεια, διότι είναι προσανατολισμένες στην μεγιστοποίηση του κέρδους και τίποτα παραπάνω. ¨Οσο αφορά την περίτεχνη έμφαση περι θέσεων εργασίας, χρηματική υποστήριξη στους δήμους (δηλαδή εξαγορά κοινωνικών συνειδήσεων) και εισπραξη φόρων απο τις εξορυκτικές δραστηριότητες χρυσού, είναι παλιά επιχειρηματικά τερτύπια για ανθρώπους υποσαχάριας νοημοσύνης άνευ σημασίας.

Η υπέρμαχη κυβέρνηση της δήθεν βιώσιμης δημοκρατίας έχει επιλέξει ότι οι εξορυκτικές δραστηριότητες χρυσού είναι χρησιμότερες από το νερό, τό έδαφος, τον αέρα, και προσποιείται ότι δεν υπαρχει ανθρώπινο είδος στις «Σκουριές», στο Αγκιστρο, ή στις Σάπες. Ωφείλει όμως να μάθει πως οι τοπικές κοινωνίες έχουν ανάγκες και αξίες οι οποίες δεν δύναται να μετρηθούν με οικονομικούς όρους. Οι βαθειά ριζομένες κοινότητες στην Βόρειο Ελλάδα αντλούν την βιωσιμότητα και τις λειτουργίες από την συνύπαρξη με τους φυσικούς πόρους και όχι το κράτος που προωθεί υπερτροφικές εξορυκτικές δραστηριότητες, ενώ συνάμα αγνοεί οτι δίχως κοινωνική άδεια, η ενότητα και η σταθερότητα του τοπου θα παραμείνει ηφαιστειογενή υπόθεση.

Η διπολική κυβέρνηση των μίμων και των τσαρλατάνων δεν έχει καμία σχέση με την κοινωνία διπλα της. Εκτελεί ‘μεσιτικά’ καθήκοντα, είναι μεσαιωνική και με κακούς τρόπους δίχως απαιτητικά οράματα, εφ όσον δεν καταλαβαίνει ότι ο ρόλος της ανάπτυξης συμπεριλαμβάνει αξίες και στόχους όπως ισότητα, εκπαίδευση, αειφορία, ευκαιρία, ασφάλεια, δικαιοσύνη κοκ. Η υστερία της κυβέρνησης αστυνομεύει κοινωνικές ανισότητες στα Κρούσια-Πάικο, στο Πέραμα ή στη Γερακαρού-Βάθης, διότι οι εξορυκτικές δραστηριότητες χρυσού ειναι ασυμβίβαστες με την αειφορική αναπτυξη είτε λόγω πολιτιστικής κληρονομιας είτε βρίσκονται σε περιοχή επιρρεπή σε σεισμούς, είτε δεν υπάρχει κοινωνική συναίνεση.

Η τραγωδία των κοινών που εμφανίζεται στην δραστηριότητα μεταλλευτικών εξορύξεων υποχρεώνει όλους τους πολίτες να αντιληφθούν ότι το νερό, ο αέρας, η άγρια ζωή, τα δασικά προιόντα, τα προιόντα της θάλασσας και ουτω καθεξης, είτε στις «Σκουριές», στο Πέραμα, στην Μήλο, στις Σάπες, στο Αγκιστρο, δεν αγνωρίζονται από το κράτος ως σοβαρός παράγοντας για την διαχείρηση φυσικών πόρων.

Η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης κατα την κρατική αντίληψη βασίζεται στην τεχνική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και όχι την κοινωνική άδεια. Ετσι η μη βιωσιμότητα της εξόρυξης αποτελεί άμεση υπαρξιακή απειλή. Παράδειγμα, η ύπαρξη της ΒΑ Χαλκιδικής απειλείται από τις συνέπειες εξορύξεων στο μέλλον όπως αέρια ρύπανση, καταστροφή δασών, ρύπανση εδάφους και υδάτων, αποστράγγιση της περιοχής, σεισμικός κίνδυνος, εκπομπές σκόνης και θόρυβου, ερημοποίηση, συνέπειες στην υγεία των πολιτών κα.

Αυτή η απειλή υποβαθμίζεται από την ΜΠΕ ώστε να μην δημιουργηθεί ανησυχία στο κοινό επειδή υπάρχει χρόνος μέχρι την εμφάνιση των επιπτώσεων. Αυτό σημαίνει ότι η χρονική διάρκεια των περιβαλλοντικών επιπτώσεων είναι διαχειρήσιμη εφ΄όσον ο ρυθμός μεταβολής βαδίζει με την ταχύτητα κατά την οποία το οικοσύστημα μπορεί να ανταποκριθεί με επάρκεια στις επιπτώσεις της εξόρυξης. Αλλα τι θα συμβεί όταν ο ρυθμός μεταβολής ξεπεράσει την ικανότητα επάρκειας του οικοσυστήματος;

Το οικοσύστημα θα χάσει την βιωσιμότητά του και φυσικά θα καταστραφεί μαζί με την κοινωνία. Η προώθηση των μεταλλευτικών εξορύξεων χρυσού υπό τον ζήλο της κυβέρνησης στις Σέρρες, στο Κιλκίς, στην Ξάνθη, στην Κομοτινή, στον Έβρο, στην Μήλο, στην Χαλκιδική είναι άνομη και άκυρη διότι δεν παρέχει βιώσιμη ανάπτυξη η οποία πληροί τις ανάγκες του παρόντος δίχως να διακυβεύεται η ικανότητα των μελλοντικών γενεών να καλύψουν τις ανάγκες τους (United Nations, Report of the World Commission on Environment and Development: Out Common Future, 1987).

Είναι πλέον σαφές ότι η σημερινή περιβαλλοντική νομοθεσία δεν δημιουργήθηκε για την προστασία των πολιτών. Εξυπηρετεί διαφορετικά είδη συμφερόντων κάτω από κανονιστικές διαδικασίες οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με το περιβαλλοντικό δίκαιο. Ο αναπτυξιακός σκοταδισμός της κυβέρνησης εκτονώνεται σαν ψυχοπαθής ασθενής πάνω στις πληγωμένες πλάτες της ΒΑ Χαλκιδικής με ρυθμίσεις και νομοθετήματα που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Περιφρονεί και παραβιάζει με βία κοινωνία και οικοσύστημα γιατί αγνοεί ότι το δικαίωμα στην υγιεία δεν ρυθμίζεται, μήτε η ποιότητα του αέρα νομοθετείτει.

Τούτα τα χρόνια τα σακάτικα η κυβέρνηση Σαμαρά αγνοεί ότι ανήκει στο βασίλειο των ζώων κατά την επιστήμη της βιολογίας. Αγνοεί ότι οι βασικές μας ανάγκες είναι μια ανάσα αέρα για κάθε στιγμή που είμαστε ζωντανοί. Αγνοεί πως όταν οι ζωές μας στερηθούν τον καθαρό αέρα είμαστε νεκροί. Αγνοεί ότι είμαστε νερό εβδομήντα της εκατό κατά βάρος του σώματος. Ότι το νερο έχει μόρια κι είναι σαν τον αέρα, κι ότι είναι η ουσία που μας ενώνει με τον υδρολογικό κύκλο της γης. Αγνοεί ότι έχουμε δημιουργηθεί από άλλους οργανισμούς και οι περισσότεροι από αυτούς δημιουργήθηκαν στο έδαφος. Και τι κάνει στο έδαφος; Επιτρέπει στις εταιρείες εξορύξεων χρυσού να ρίξουν κυάνιο μέσα του σαν να μην αποτελεί την βασική μας βιολογική ανάγκη, διότι αγνοεί ότι οι κοινότητες της Βορειας Ελλάδας όσο δεν είναι περιβαλλοντικά βιώσιμες, δεν είναι κοινωνικά βιώσιμες.

Η βάση μιας δίκαιας και παραγωγικής κοινωνίας είναι δυνατή όταν υπαρχει σε αλληλλεγγύη με την φύση η οποία μας τρέφει και μας συντηρεί. Αυτή η κυβέρνηση προσπαθεί να σηκώσει την οικονομία πάνω από το νερό, τον αέρα, το έδαφος, κι αρνιέται να συμορφωθεί με το πνεύμα της εποχής.

Επιτίθεται στην ανθρωπιά και το οικοσύστημα της Βόρειας Ελλάδας γιατί είναι ανίκανη να καταλάβει ότι δεν υπάρχει δυνατός τρόπος διαχείρισης της φύσης, παρά μονάχα του εαυτού της.

Γνωμοδοτεί υπέρ της εξάπλωσης εξορυκτικών δραστηριοτήτων χρυσού οι οποίες εκμηδενίζουν κοινωνίες και καταβροχθίζουν οικοσυστήματα προς όφελος των παιχνιδιών της χρηματιστηριακής αγοράς, αντί να υποστηρίξει την συντήρηση των συστημάτων ζωής (ατμόσφαιρα, νερό, έδαφος) τα οποία αποτελούν κοινωνική βιωσιμότητα.

Γίνεται δαίμονας την στιγμή που μένουμε στην σιωπή μας και πεθαίνουμε στην ανέχεια και την λίθη. Τι διάβολο σημαίνει μεταλλευτική εξόρυξη χρυσού όταν δεν υπάρχει καν η πολυτέλεια να διακινδυνεύσει η μόλυνση νερού στο Πέραμα που έχει μονάχα έναν υδροφόρο ορίζοντα. Είναι μήπως ένα μέσο για μια καλύτερη ζωή ή κάτι άλλο;

Τι ζητάει λοιπόν ο παραλογισμός του Σαμαρά από τις κοινωνίες της Βόρειας Ελλάδας; Την υποταγή στις εξορυκτικές δραστηριότητες χρυσού, την λάθος σωτηρία, ή την καταστροφή τους εφ΄όσον δεν καταλαβαίνει ότι το δικαίωμα σε υγιές περιβάλλον είναι απαίτηση όλων των πολιτών.

*Ο Σαράντης Τσιλιγγίρης είναι Βιομηχανικός Υπάλληλος

Πηγή: Το Ποντίκι

Σαράντης Δημητριάδης, Νίκος Βεράνης για τα μεταλλεία σε Κρούσια και Πάικο

Σαράντης Δημητριάδης Vs Νίκου Βεράνη για τα... από GNOMIKILKIS

Εσείς θα το πίνατε αυτό το νερό; Αυτό πίνουν χωριά του Δήμου Αριστοτέλη

Aυτό είναι το νερό που τροφοδοτεί τις υδρευτικές γεωτρήσεις της «προ του Άθω» περιοχής (Ιερισσού, Νέων Ρόδων, Ξηροποτάμου, Ουρανούπολης, Αμμουλιανής) και του Στρατωνίου. Αν αυτό που το κάνει να αφρίζει δεν έφτασε ακόμα στις βρύσες των σπιτιών μας, θα φτάσει τις επόμενες μέρες. Ήδη χύνεται στη θάλασσα. Περισσότερες συγκλονιστικές φωτογραφίες στο τέλος της ανάρτησης.

 

Το ρέμα είναι ο Ασπρόλακκας και το βίντεο και οι φωτογραφίες του iosifsk είναι από την περιοχή της συμβολής των ρεμάτων Κοκκινόλακα – Ασπρόλακα μέχρι και την γέφυρα επί της επαρχιακής οδού Ιερισσού – Στρατωνίου, πηγαίνοντας για το Στρατώνι.  Μέρος των νερών του Ασπρόλακκα κατεισδύουν στο υπέδαφος και εμπλουτίζουν τον υπόγειο υδροφορέα του κάμπου Κρυονερίου από τον οποίο υδρεύονται μέσω γεωτρήσεων όλοι οι προαναφερθέντες οικισμοί (υπόγειο υδατικό σύστημα Ασπρόλακκα με κωδικό GR1000130). Αυτό πίνουμε, με αυτό μαγειρεύουμε,  κάνουμε μπάνιο, ποτίζουμε τα λαχανικά.

Το ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό, εξαιρετικά επείγον, αφορά τη δημόσια υγεία και ΑΜΕΣΑ πρέπει να διερευνηθεί από τις αρμόδιες αρχές.

ΑΜΕΣΑ να διερευνηθούν οι πιθανές ευθύνες της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στη ρύπανση του ρέματος.

Οι αφροί πρωτοεμφανίστηκαν σε φωτογραφίες του iosifsk από το Λάκκο (ρέμα) Καρατζά και τον Ασπρόλακκα πριν από ένα μήνα. Τις φωτογραφίες εκείνες είχαμε παρουσιάσει στην ανάρτησή μας  «Συγκλονιστικές εικόνες από τη ρύπανση στο ρέμα Καρατζά. Εισαγγελέας υπάρχει;» όπου είχαμε δώσει και μια πιθανή εξήγηση για την προέλευση της ρύπανσης. Ο Καρατζάς είναι ο παραπόταμος του Ασπρόλακκα που ξεκινάει από τις Σκουριές όπου αυτή τη στιγμή η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ διανοίγει υπόγεια στοά για τη στεγάνωση της οποίας, σύμφωνα με πληροφορίες, γίνεται εκτεταμένη χρήση χημικών. Λίγο παρακάτω είναι το σημείο όπου η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ξεπατώνει το δάσος για να κατασκευάσει φράγμα απόθεσης μεταλλευτικών αποβλήτων. Εκεί εμφανίστηκαν οι πρώτοι αφροί στα νερά του ρέματος.

Όπως αποτυπώνεται στον παρακάτω χάρτη, νερά με αφρούς έχουν φωτογραφηθεί σε όλο το μήκος του Ασπρόλακκα, από τον Καρατζά στις Σκουριές μέχρι και λίγο πριν την εκβολή του στη θάλασσα (θέσεις Α, Β, Γ και Δ)

Συγκεκριμένα, από τη θέση «Α» είναι αυτή η φωτογραφία που τραβήχτηκε στις 5 Ιανουαρίου:

Από τη θέση «Β» είναι αυτή η φωτογραφία, της ίδιας μέρας:

Από τη θέση «Γ» είναι αυτή η φωτογραφία, όπου ο Ασπρόλακκας (αριστερά) ενώνεται με το άλλο μεγάλο ρέμα, τον Κοκκινόλακκα (δεξιά) που δεν έχει αφρούς:

Και αυτή είναι από τη θέση «Δ», κάτω από τη γέφυρα, μετά από πολύ μεγάλη αραίωση:

Oι αφροί είναι παρόντες σε όλα τα βίντεο του iosifsk του τελευταίου μήνα. Αυτό είναι από τις 25-26 Ιανουαρίου. Δείτε στο 5:32.

Ο Δήμος Αριστοτέλη είναι ο πρώτος που όφειλε να ενεργήσει αμέσως μόλις εμφανίστηκαν οι πρώτες εικόνες και να έχει απευθυνθεί στις αρμόδιες αρχές για να εντοπιστεί η πηγή της ρύπανσης και οι επιπτώσεις στο ποτάμι. Έπρεπε να έχει ζητήσει από τις υπηρεσίες που ελέγχουν (;) την εξέλιξη της «επένδυσης» κατεπείγοντα έλεγχο της δραστηριότητας της εταιρείας στις Σκουριές. Έπρεπε να έχουν ληφθεί από τότε όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προστατευθεί το περιβάλλον, οι πηγές του πόσιμου νερού και η δημόσια υγεία. Χωρίς καμμία χρονοτριβή, καμμία ολιγωρία, κανένα δισταγμό.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες και video από την περιοχή εδώ.

Πηγή: Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων

H «Α», o Καναδός πρωθυπουργός και ο χρυσός της Χαλκιδικής!

H «Α», o Καναδός πρωθυπουργός και ο χρυσός της Χαλκιδικής!

Όταν ο πρωθυπουργός τού Καναδά, Στίβεν Χάρπερ, ανοίξει την αλληλογραφία του μέσα στις επόμενες ημέρες θα διαβάσει, μεταφρασμένο βεβαίως, το δημοσίευμα της «Α» της προηγούμενης εβδομάδας (Φύλλο 611, 25/1) που αφορούσε τα μεταλλεία χρυσού τής Χαλκιδικής, τα οποία εκμεταλλεύεται η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, θυγατρική της καναδικήςEldorado Gold. Αποστολέας είναι ο Ελληνοκαναδός ομοσπονδιακός βουλευτής Τζιμ Καρυγιάννης, ο οποίος σκοπεύει να απευθυνθεί με επιστολή του και στον Έλληνα πρωθυπουργό, στον οποίο επίσης θα επισημάνει το ρεπορτάζ της εφημερίδας μας.

Του Γιάννη Συμεωνίδη

Ο κ. Καρυγιάννης θέτει στον κ. Χάρπερ και στον Αντώνη Σαμαρά το θέμα των χορηγιών της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ σε θεσμικά κρατικά όργανα, όπως είναι η Ελληνική Αστυνομία (ΕΛ.ΑΣ.) και ο δήμος Αριστοτέλη, και καλεί τις αρμόδιες καναδικές Αρχές σε διερεύνηση της νομιμότητας των συγκεκριμένων ενεργειών της. Για όσους δεν το γνωρίζουν, η οικογένεια του κ. Καρυγιάννη μετανάστευσε από την Ελλάδα στον Καναδά το 1966, όταν εκείνος ήταν 11 χρόνων. Τον Μάιο, μάλιστα, του 2011 επανεκλέχθηκε για όγδοη συνεχόμενη φορά, με την πρώτη εκλογή του να πηγαίνει πίσω στο 1988.

Ο ίδιος, όμως, δεν ξεχνά την πατρίδα των γονιών του κι αυτή που πέρασε την παιδική του ηλικία. Για την προσφορά του, άλλωστε, στην Ελλάδα τιμήθηκε το 1999 από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο, με το παράσημο τού Τάγματος του Φοίνικος. Σήμερα συμπαρίσταται στον αγώνα των κατοίκων τής Χαλκιδικής. Στην ιστοσελίδα του (www.karygiannis.net/eldorado) ο καθένας μπορεί να βάλει την ηλεκτρονική υπογραφή του σε αίτημα που απευθύνεται, μεταξύ άλλων, στους πρωθυπουργούς τής Ελλάδας και του Καναδά, με το οποίο τους καλούν να απαιτήσουν από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και τη μητρική Eldorado Gold να σταματήσουν την οικολογική καταστροφή στη Χαλκιδική.

«Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά»

Ο κ. Καρυγιάννης έχει διαμορφώσει προσωπική εικόνα από τα όσα διαδραματίζονται στη Χαλκιδική. Ο ίδιος, άλλωστε, είχε επισκεφθεί τις Σκουριές και τον περασμένο Ιούλιο και είχε εξοργιστεί, όπως δηλώνει στη συνέντευξή του στην «Α», από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε από τις αστυνομικές αρχές και τους υπευθύνους τής εταιρείας. Είναι χαρακτηριστικό πως ενώ είχε λάβει προσωπική διαβεβαίωση από τον Καναδό πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Eldorado Gold, Πολ Ράιτ, πως θα του επιτρεπόταν η είσοδος στις εγκαταστάσεις, παραλίγο να πέσει θύμα επίθεσης από σεκιουριτά. Τότε είχε δηλώσει μειωμένος ως Έλληνας από αυτήν τη συμπεριφορά.

«Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Πραγματοποιείται μια οικολογική καταστροφή. Ναι μεν η εταιρεία δεσμεύεται ότι θα επαναφέρει τη δασική περιοχή στην προηγούμενη κατάσταση, αλλά αυτό είναι αδύνατον να συμβεί. Δεν έχω δει γραπτώς, άλλωστε, μια τέτοια δέσμευση ούτε κάποια γραπτή εγγύηση πως, αν για όποιο λόγο πέσει έξω, η εταιρεία οφείλει να μην αφήσει πίσω της μια κατεστραμμένη περιοχή», υπογραμμίζει ο κ. Καρυγιάννης.

Ο Ελληνοκαναδός βουλευτής, μάλιστα, μας ενημερώνει πως η Eldorado Goldαντιμετωπίζει προβλήματα και στις άλλες χώρες που δραστηριοποιείται: «Αν οι μέτοχοί της στον Καναδά ήξεραν αυτά που γίνονται στην Ελλάδα, όπως οι χορηγίες στην Ελληνική Αστυνομία και στον δήμο Αριστοτέλη, το λιγότερο θα ανησυχούσαν. Έχω μιλήσει και με Κινέζους υπευθύνους ορυχείων και μου έχουν πει πως δεν είναι και πολύ ευχαριστημένοι από την Eldorado. Έχουν σταλεί, επίσης, χιλιάδες mail στον πρωθυπουργό τού Καναδά και της Ελλάδας καθώς και στην εταιρεία, αλλά χωρίς ανταπόκριση».

Ευρωβουλευτές Vs ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ

Ο κ. Καρυγιάννης, πάντως, δεν είναι ο μοναδικός αξιωματούχος άλλης χώρας ο οποίος έχει επισκεφτεί τις Σκουριές κι έχει σχηματίσει αρνητική εντύπωση για την επένδυση. Σε αυτήν τη «συνομοταξία» συμπεριλαμβάνεται και η ευρωβουλευτής των Γερμανών Πρασίνων Ρεμπέκα Χαρμς, η οποία έχει βρεθεί στην περιοχή περισσότερες από μία φορές. Μιλώντας στην «Α», τονίζει πως από την προσωπική της εμπειρία γνωρίζει ότι απαιτείται μεγάλο πάθος κι αντοχή ώστε να πετύχει μια διαμαρτυρία απέναντι σε έναν δυνατό αντίπαλο: «Με την ευκαιρία τής συνάντησής μου με τον κ. Σαμαρά, τον προσκάλεσα να επισκεφθεί τις Σκουριές μαζί μου, να δει από κοντά το όμορφο δάσος και να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι το μέγεθος μιας πιθανής καταστροφής του. Ακόμα περιμένω να αποδεχθεί την πρόσκλησή μου», προσθέτει με υπαινιγμό η κα Χαρμς.

Ο Ιρλανδός αριστερός ευρωβουλευτής Πολ Μέρφι, πάλι, δεν είχε μέχρι στιγμής την ευκαιρία να επισκεφτεί τα μεταλλεία στη Χαλκιδική, μολονότι συμπαρίσταται και βρίσκεται σε επαφή με τους αντιδρώντες στην επένδυση κι έχει βρεθεί στη χώρα μας αρκετές φορές το τελευταίο χρονικό διάστημα, σε ένδειξη συμπαράστασης στον αγώνα τού ελληνικού λαού κατά τής τρόικας. Σε επικοινωνία του με την «Α» μας ενημερώνει ωστόσο πως έχει θέσει επανειλημμένως το ζήτημα στην Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου τού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Δεσμεύεται, μάλιστα, πως θα το ξαναθέσει με την πρώτη ευκαιρία.

ΕΛ.ΑΣ.: « Αποδεχθήκαμε την δωρεά»

Στο προηγούμενο φύλλο της η «Α» είχε αναφερθεί και σε ερώτηση 25 βουλευτών τού ΣΥΡΙΖΑ για χορηγίες τής ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στην ΕΛ.ΑΣ. Στην απάντησή του ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας, παραδέχεται τόσο την ύπαρξη χορηγιών όσο και το ότι η αποδοχή τους δεν εστάλη προς έγκριση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, με το αιτιολογικό πως αυτό δεν ήταν απαραίτητο. Συγκεκριμένα, ο κ. Δένδιας ενημέρωσε τους βουλευτές πως η εταιρεία προέβη σε δωρεά 1.000 λίτρων βενζίνης για τις ανάγκες κίνησης των υπηρεσιακών οχημάτων τής Αστυνομικής Διεύθυνσης Χαλκιδικής, καθώς και στη δωρεάναποκατάσταση δύο υπηρεσιακών οχημάτων της ίδιας Διεύθυνσης.

Ο υπουργός κάνει λόγο για περιορισμένου ύψους δωρεά κι έτσι είναι, αν συγκριθεί με το κόστος για την ΕΛ.ΑΣ. της φύλαξης των εγκαταστάσεων της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. «Η δραστηριότητα του Σώματος υπαγορεύεται από την κατά νόμο αποστολή του και η επέμβασή του λαμβάνει χώρα σε κάθε συντρέχουσα περίπτωση αδιακρίτως και με μόνο γνώμονα την προάσπιση της νομιμότητας», υποστηρίζει ο κ. Δένδιας.

Κατερίνα Ιγγλέζη (βουλευτής Χαλκιδικής ΣΥΡΙΖΑ): «Οικονομικό σκάνδαλο εθνικής εμβέλειας»

«Η παραχώρηση των μεταλλευτικών δικαιωμάτων και η έγκριση του εξορυκτικού σχεδίου τής ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ δεν είναι μόνο μια άμεση απειλή για το φυσικό, πολιτισμικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον της βορειοανατολικής Χαλκιδικής. Είναι κι ένα οικονομικό σκάνδαλο εθνικής εμβέλειας. Η εταιρία παρανομεί και παραβιάζει κανονισμούς και όρους κατ’ εξακολούθηση. Συνεχίζει, βεβαίως, να βρίσκεται στο απυρόβλητο». Η βουλευτής τού ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Ιγγλέζη δε «μασά» τα λόγια της σε συνομιλία της με την «Α».

Η ίδια, μάλιστα, επισημαίνει με νόημα πως με βάση τη λογική οι εταιρίες που δεν έχουν άμεσους καταναλωτές σε μια αγορά, όπως οι εξορυκτικές, δεν ξοδεύουν χρήματα για διαφήμιση. Παρατηρεί, ωστόσο, πως είναι συνήθης πρακτική για εταιρίες που δεν έχουν την κοινωνική συναίνεση στις δραστηριότητές τους να προσπαθούν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη μέσω ακριβοπληρωμένων διαφημιστικών καταχωρήσεων σε Μ.Μ.Ε. ώστε να εξαγοράσουν τη σιωπή ή συναίνεση των διαμορφωτών τής κοινής γνώμης. «Άλλωστε η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ πριν απευθυνθεί στο ευρύ κοινό προσπάθησε να εξαγοράσει συνειδήσεις και στην τοπική κοινωνία», υπογραμμίζει η κα Ιγγλέζη.

Σε αυτό το πλαίσιο, η βουλευτής θεωρεί μείζον πολιτικό και ηθικό ζήτημα τις χορηγίες στην ΕΛ.ΑΣ, η οποία οφείλει να είναι ανεξάρτητη, αυτόνομη κι αντικειμενική: «Δεν ισχυρίζομαι πως επιδεικνύει επιλεκτική εφαρμογή τής νομιμότητας, λόγω της οικονομικής και υλικοτεχνικής υποδομής που της χορηγεί η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Αυτό θα το έκανε ούτως ή άλλως στο πλαίσιο της φιλοσοφίας τής πολιτικής της ηγεσίας “επενδύσεις με κάθε κόστος”. Γίνεται όμως εξαιρετικώς προκλητικό κι ανήθικο όταν η ΕΛ.ΑΣ. παραβλέπει παρανομίες, προστατεύει τις εγκαταστάσεις και κυνηγά ειρηνικούς διαδηλωτές με καύσιμα χαρισμένα από την εταιρία».

Παραλλήλως, η κα Ιγγλέζη αναφέρεται και στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου η οποία αναγνώρισε ότι οι όροι τής μεταβίβασης αποτελούν κρατική ενίσχυση, ενώ το ελληνικό Δημόσιο προσέφυγε κατά αυτής πριν καν το κάνει η εταιρία. Κατά την ίδια, αν και μετά από την τελεσιδικία τής υπόθεσης Δημόσιο κι εταιρία ισχυρίζονται πως τα 22 περίπου εκατομμύρια ευρώ έχουν ανακτηθεί, αποτελεί πρόκληση το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος από τη μια κλέβει από τους πολίτες και τις κοινωνικές δομές και το τελευταίο ευρώ κι από την άλλη κάνει ό, τι μπορεί για να μη λάβει εκατομμύρια από τον επενδυτή.

«Διωκτικές, διοικητικές κι ελεγκτικές αρχές αντιμετωπίζουν με απίστευτη κωλυσιεργία τις πολυάριθμες και τεκμηριωμένες καταγγελίες. Δεν είναι μόνο το επενδυτικό σχέδιο. Είναι πολλές παραβιάσεις των Περιβαλλοντικών Όρων, νόμων και νομολογιών. Μπορεί σε κάποιους να ακούγεται ασήμαντο, για παράδειγμα, πως η εταιρία προβαίνει σε εκτεταμένες παρεμβάσεις σε ρέματα που δεν έχουν οριοθετηθεί με Προεδρικό Διάταγμα όπως προβλέπεται, αλλά για τους ανθρώπους που υδροδοτούνται από αυτά, τα ρέματα είναι θέμα ζωής και θανάτου. Στο ρέμα Καρατζά, για παράδειγμα, η καταστροφή είναι ήδη ανυπολόγιστη: Αποψίλωση, μορφοποίηση του ανάγλυφου, γεωτρήσεις, ρύπανση των νερών. Παρόμοια εικόνα αντικρίζει κανείς και στις Σκουριές. Τα σημεία επέμβασης μοιάζουν με σεληνιακά τοπία. Το ανάγλυφο έχει υποστεί εκτεταμένη αλλοίωση λόγω των εργασιών οδοποιίας και η αποψίλωση βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο», συμπληρώνει αιχμηρά η κα Ιγγλέζη.

Από την εφημερίδα Άποψη

Το είδαμε στο antigold.org

και στο ierissiotes.blogspot.gr