Όλοι οι καιροί της έστειλαν αφέντες, μα αυτοί
εδώ είναι και αφέντες και λεηλατητές.
Οι Ρωμαίοι και οι Οθωμανοί την κατείχαν για αιώνες και οι Σαρακηνοί
την πλιατσικολογούσαν, μα όταν έφευγαν, ήταν σαν και πριν. Οι ντόπιοι
δεν έπαψαν ποτέ να καλλιεργούν την γη Τους, να ξυλεύουν τα δάση Τους, να
παίρνουν το μέλι Τους από τις κερήθρες, τα ψάρια από τις θάλασσες Τους.
Έτσι παρέδωσαν τον τόπο Τους αλώβητο στις επόμενες γενιές γενεών, για
να ζήσουν και να ευημερήσουν. Μέσα από την ψυχή τους βγήκαν τα τραγούδια
τους και οι χοροί τους. Μέσα από την καρδιά τους οι ατέλειωτες γιορτές
τους.
 Μέσα στην (από την) Πρωτομαγιά ξαναγενήθηκα Χαλκιδικιώτης
Μ’ έπιασε ένα δέος κοιτάζοντας αυτούς τους ανθρώπους, τους
συγχωριανούς μου Ιερισσιώτες, τους κοντοχωριανούς μου, τους συμπατριώτες
μου της Χαλκιδικής αλλά και τους άλλους που ήρθαν από πιο μακρυά και
κατάλαβα ότι και αυτοί είναι συμπατριώτες μου, συμπατριώτες από
πεποίθηση.
Η Χαλκιδική γνώρισε πολλές κατοχές, μα τούτη εδώ
θα είναι η χειρότερη.
Οι νέοι κατακτητές με τους ντόπιους συνεργάτες τους είναι οι
χειρότεροι. Γιατί όταν σκοπεύουν να φύγουν ( Μετά από 30 χρόνια και τρία
ορυχεία ανάμεσα στα χωριά; Μετά από 40 χρόνια και ένα ορυχείο όλη η
Χαλκιδική; Μετά από 60 χρόνια και ένα απέραντο ορυχείο όλη η Βόρεια
Ελλάδα και τα βαλκάνια;) θα έχουν αφήσει πίσω τους την βιβλική
καταστροφή. Ο λαός της Χαλκιδικής θα πρέπει να αφήσει την Αίγυπτο και να
διασχίσει την Ερυθρά θάλασσα μετά από αυτά τα χρόνια της δουλείας και
της καταστροφής.
Μα δεν θα τους αφήσουμε, όσους νόμους και να βγάλουν, όσες
δίκες και να διεκπεραιώσουν, όσα συντάγματα και να αλλάξουν, όσους
υποταγμένους και να πληρώσουν, όσους αξιολύπητους πάχτηδες και
νομαρχαίους και βουλευτές και παπακωνσταντίνηδες και αειφόρους
γιωργάκηδες και πρεσβευτές και φοβερούς σαμαροτεχνίτες και να θέσουν υπό
την υπηρεσία τους και υπό τον μισθοδοσία τους.
Τούτο το χώμα δεν είναι δικό τους, είναι δικό μας, όλους τους
αιώνες που πέρασαν και όλους τους αιώνες που θα ‘ρθουν. Δεν θα αφήσουμε
την Χαλκιδική και όλη την Ελλάδα να καταστραφεί για να γεμίσουν οι
τσέπες κάποιων καναδών και κάποιων πρόστυχων “ελλήνων” συνεργατών τους,
με χρυσάφι.
(Οι φωτογραφίες είναι από την Πρωτομαγιά 2012 στις θέση Σκουριές στο
βουνό Κάκαβος Χαλκιδικής όπου γίνεται προσπάθεια από τις κρατικές
υπηρεσίες και από καναδικών συμφερόντων και με συμμετοχή του Μπόμπολα
εταιρεία να δημιουργηθούν τα Ορυχεία Χρυσού).
Πηγή: http://halkidikimesaapoeikones.blogspot.com/2012/05/blog-post.htm
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου