640 χιλιόμετρα δρόμος: «Από την Κερατέα στη Μεγάλη Παναγιά»

Αναρτήθηκε από antixytax στις 10:52 π.μ. 

Την τελευταία εβδομάδα έχουμε γίνει μάρτυρες μίας ακόμη κυβερνητικής επίθεσης σε πολίτες. Αυτοί οι «κακοί» πολίτες, που δεν καταλαβαίνουν ποιο είναι το καλό τους και στέκονται εμπόδιο στην «ανάπτυξη» της περιοχής τους, αλλά και στην ανάπτυξη της χώρας, πρέπει να τιθασευτούν και να υπακούσουν. Πρέπει να είναι σύμφωνοι με τις υποδείξεις των «σωτήρων» τους και να πουν και ευχαριστώ. Γι’ αυτό και στα χωριά της Βόρειας Χαλκιδικής, χρησιμοποιώντας επιχειρήματα και διάλογο όπως συνηθίζουν, έστειλαν τις δυνάμεις καταστολής, συγγνώμη, κατοχής να «διαλογιστούν» με τους κατοίκους…

Πουθενά στη χώρα μας δεν υπάρχει κάποιος που να μη θέλει να υπάρχουν θέσεις εργασίας και ανάπτυξη. Με συνθήκες και προϋποθέσεις όμως που θα ανταποκρίνονται στην προστασία του περιβάλλοντος και στα «θέλω και μπορώ» των τοπικών κοινωνιών. Δυστυχώς όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, ως ανάπτυξη λογίζεται η κερδοφορία των εταιριών και η άνοδος των δεικτών. Συνοδεύεται από την καταστροφή του περιβάλλοντος, την καταπάτηση δικαιωμάτων και χρησιμοποιείται ως δέλεαρ, ως τυράκι στη φάκα, μια δουλειά-δουλεία. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά με πιο τρανταχτά την Πτολεμαΐδα και τη Φυλή με τα Λιόσια. Δουλειές υπάρχουν, υπάρχουν κι άλλα όμως…
 

Η ιστορία στα χωριά της Βόρειας Χαλκιδικής κρατάει χρόνια. Έχουμε γνωρίσει ανθρώπους από την περιοχή και ξέρουμε καλά το θέμα. Είναι προετοιμασμένοι και έχουν δίκιο. Αυτό που δεν κατάφεραν στην Κερατέα (και δεν το έχουν καταφέρει ακόμα) και δυστυχώς το έχουν καταφέρει εκεί, είναι να επηρεάσουν μία μερίδα κατοίκων προσφέροντάς τους δουλειά και στρέφοντάς τους εναντίον των συμπολιτών τους. Επίσης, σημαντική είναι και η θετική υπέρ της επένδυσης στάσης των αυτοδιοικητικών παραγόντων της περιοχής, οι οποίοι το μόνο που βλέπουν είναι η βραχυπρόθεσμη λύση στο πρόβλημα της ανεργίας και τίποτε άλλο. Η μικροπολιτική και το προσχηματικό ενδιαφέρον για ανάπτυξη της περιοχής είναι μια καραμέλα που πιπιλίζεται πολύ εύκολα και από πολλούς «ειδήμονες» και «σωτήρες» που δεν γνωρίζουν να αρθρώσουν και να προφέρουν σωστά ούτε τα παραμύθια που λένε.

Οι φίλοι μας εκεί έχουν δίκιο και είμαστε μαζί τους. Έχουν κάνει και λάθη όμως που μόνοι τους μπορούν να διορθώσουν. Το πρώτο και μεγαλύτερο: Ο δήμαρχος που έχουν εκλέξει. Το αμαρτωλό του παρελθόν μαρτυρά πως ο μόνος λόγος που βρίσκεται σε αυτή τη θέση είναι για τελειώσει τη δουλειά… Στο χέρι τους είναι και από εκεί πρέπει να ξεκινήσουν.

Το δεύτερο που πρέπει να κάνουν είναι να πείσουν τους συμπολίτες τους που έχουν παραπλανηθεί, πως κάνουν λάθος και πως τα οφέλη είναι μηδαμινά και πρόσχερα συγκριτικά με την καταστροφή που θα προκληθεί στην περιοχή. Η μεταξύ τους αντιπαράθεση είναι βούτυρο στο ψωμί σε εκείνους που θέλουν να προχωρήσει το έργο, θα τους φθείρει και θα τους αποδυναμώσει. Τότε θα χτυπήσουν τα ΜΑΤ και οι «άλλοι» όπως ξέρουν να κάνουν μόνο όταν βρίσκουν αδύναμους. Η ενότητα είναι σημαντική κι ας είναι, πάντα κατά κανόνα, μια πονεμένη ιστορία...

25 Mαρτίου Χοντρό Δέντρο:
 κάτοικος-διαδηλωτής σβήνει φωτιά 
που άναψαν οι δυνάμεις καταστολής.

Αυτό που μας φοβίζει περισσότερο είναι ότι η περιοχή είναι πανέμορ-
φη και κατάφυτη. ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΗΝ γιατί αν συνεχιστεί για καιρό η ιστορία σίγουρα θα ξεσπάσει πυρκαγιά, που θα την χρεώσουν ή στους κατοίκους ή σε «εξτρεμιστικά στοιχεία» και θα καταστρέψει την περιοχή μια ώρα αρχύτερα. Το είδαμε στο Γραμματικό, το είδαμε και στην Άσσηρο και τη Μαυροράχη. ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ…

Ευχόμαστε ολόψυχα η εξέλιξη της κατάστασης να είναι υπέρ των κατοίκων. Μπορούμε να πούμε ότι είμαστε σίγουροι γι’ αυτό, όχι μόνο γιατί έχουν δίκιο, το γνωρίζουν και αγωνίζονται γι’ αυτό, αλλά με αντιδράσεις όπως αυτή των κατοίκων της Ιερισσού την 25η Μαρτίου και των υπόλοιπων ημερών μέχρι σήμερα, η δικαίωση είναι μονόδρομος.

Κι επειδή «τα φωτισμένα μυαλά της ελίτ του αποπάτου», που διαχειρίζονται για λίγο ακόμα την εξουσία, χαρακτηρίζουν εμάς στην Κερατέα ως διεστραμμένους, αποδεχόμενοι αυτόν τον τίτλο τιμής, λέμε στους φίλους μας στην Χαλκιδική πως στενοχωριόμαστε που δεν είμαστε κοντά τους με τη φυσική μας παρουσία (ή μήπως σύντομα θα είμαστε;) και τους ζηλεύουμε για αυτά τα «όμορφα» που ζούνε αυτές τις ημέρες. Θα καταλάβουν τι εννοούμε όσο περνάει ο καιρός…

Καλή δύναμη, θα τα ξαναπούμε...